Gelen Gideni Arattı Şiiri - Celal Bahar

Haftalar ayları kovaladı gönlümde, aylar yılları.
Yaprak yaprak döküldü, kurudu ömrümün dalları.
Talan oldu, kalmadı ki gönül sarayımın bağları.
Ben gidiyorum sevgili, senin olsun dünyanın malları.

Bir ömür sürdüm, gelen hep gideni arattı.
Kime gönül verdi isem beni her gün ağlattı.
Neyleyim bundan sonra şan-şöhreti, malı-mülkü.
Hatırlatmasın yeter, seni dinlediğim hiçbir türkü.

İstemem artık gelme, ölsem bile beni sevme.
Ne gündüz hayalime, ne gece düşüme girme.
Bir ömür yokluğuna alışmışken bu gönül.
Varlığını yaşatıp beni tekrar Mecnun etme.

Kalbimden dayanılmaz hasretin geçti sevgili.
Bir de sen yüreğimin üstüne basıp geçme.
Gelme sevgili, ne olur geri gelme.
Giderken beni ezdin, bari gelirken tekrar ezme.
Aynı acıyı bir daha yaşatıp, beni yeniden üzme...