Gelen Bela Giden Bela Şiiri - Veysel Şimşek

Hepten kudurmuş İnsanlar,
Eşden dosttan ne anlar,
Kendi pis nefsini yanlar,
Gelen Bela Giden Bela.

Belliki hep kaldık yaya,
Ne edep kaldı ne haya,
Ezelinden bu dünyaya,
Gelen Bela Giden Bela.

Yaşanılmaz Yurtsuz Köysüz,
Bu Dünyada çoktur huysuz,
Sağım soysuz solum soysuz,
Gelen Bela Giden Bela.

Ne fark eder giden kalan,
Aç gözlü doyumsuz olan,
Her sözünde binbir yalan,
Gelen Bela Giden Bela.

Sözüm hariç Baba Ana,
Güven olmaz her İnsana,
Bu Alemle bu Cihana,
Gelen Bela Giden Bela.

Dert çile hali yamanda,
Çoktur iki ayaklı manda,
Helede bu azgın zamanda,
Gelen Bela Giden Bela.

Lanet hak yiyen beye,
Bu durumlar neden niye,
Hem Şehire hemde Köye,
Gelen Bela Giden Bela.

Can gırtlağa geldi kına,
Günmü geçer yana yana,
Ulan kahpe Dünya sana,
Gelen Bela Giden Bela.

Yazıktır yanan canımıza,
Gölge düşer her anımıza,
İnanki dört bir yanımıza,
Gelen Bela Giden Bela.

Su katarlar pişmiş aşımıza,
Bakmazlar göz yaşımıza,
Dert açarlar bu başımıza,
Gelen Bela Giden Bela.

Hele bakın şu kem dile,
Kem konuşur bile bile,
Başımızda bitmez çile,
Gelen Bela Giden Bela.

Veysel derki çifte bela,
Güvenme derim her kula,
Örnekleri çoktur mesela,
Gelen Bela Giden Bela.

T.C Gerçekçi Şair Veysel Şimşek

05379590555

Şiirlerin Hepsine Noterden Veysel Şimşek Adına Kullanım Hakkı Alınmıştır.Şiirlerin İzin Alınmadan Kopyalanması Ve Kullanılması 5846 Sayılı Fikir Ve Sanat Eserleri Yasasına Göre Suçtur.