Uzak bir yoldan geldim dağınık üstüm başım.
İçimde büyümedi üzgünüm, çok şeye hasretim.
Yaşımdan aldım ellilerinden seksenlerden bilmem
İçimin şen şakrak olduğu günlerden uzağım.
Yorgunum geçmiyor yorgunluğum, olduğum yerde.
Bırakıp ta gidemiyorum en sevdiğim şeyler burada.
Gün doğuşu gün batışı sanki yok başka yerde.
Sevmek zannettiğim, aldandığım birçok şey burada.
Kaç kez hatırlamıyorum yaptıklarını affettiklerim.
Beni üzenin ne olduğunu bilenler, bilebile üzdüler.
Yaşamayı hapsolduğum yer gibi, üzülmek zannettim.
Her an neredeyim bilmeyenlerce, bölünen yine ben.
Kaybetmek endişesi taşıyan içinde, yalnız neden benim.
Oysa ki en zorlu koşullarda yaşayabilen yine benim.
Tandır ekmeği otlu peynir olsa hiç acıkmam yaşar giderim.
Kenan Gezici 01/03/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 4.3.2025 22:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!