Odanın ışığı değil, gözlerindeki yumuşaklık aydınlatıyordu geceyi…
Tenime değen nefesin bile güven veriyordu.
Sırtım boyunca dolaşan o sakinlik,
Sanki içimde yıllardır susmuş bir çocuğu uyandırıyordu.
Sen parmaklarını sırtımda dolaştırırken zaman kıvrılıp bükülüyordu,
Gelecek ilk kez bu kadar mümkün görünüyordu.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta