sessizliğinin açmayan çiçeklerini suladı.
gözleri kıtalar arasına kadar uzayıp giden frekansları arıyordu.
yalnızlığını değil ona, kimseye anlatamazdı.
bir varoluş´un yada yeniden yaradılış´ın,
kitabına uydurulmuş yok oluş biçimindeydi sanki.
öyle titreyen bir hali vardı sanki attığı her adımın.
yer üstü bilmediği bir şiddette sallanıyordu.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü