Gelecek Asıldı Beyin Hücrelerimizden

gelecek asıldı
beyin hücrelerimizden.
umutla bakan gözlerimize
mil çekildi kilometrelerce,
göremez olduk.

şarkılarımıza bet sesli kargalar
türkülerimize umursamaz turnalar dadandı,
uçamaz olduk.

öyle bir karartıldı ki gecemiz
sabahları ışığı açmadan
uyanamaz olduk.

bazı insanların yüzüne
en sevdiği hitapla seslenip,
galiz küfürler duymadan
konuşamaz olduk.

farkında olmadan
ayrı dünyaların insanı
ayrı hedeflerin
aynı aldatılanı olduk.

ne olamadık biliyor musun?
ses olamadık.
düz olamadık
yaz olamadık.

geriye kalan avucumuzda
yalancı bir kar topuydu.
çok sevdik çok sıktık
içine taş koyup fırlattık.

kartopu camı kırdı.
sahip olamadık.
vakur kalamadık.
hata sayamadık.
üstümüze gelen cam parçaları
kesti yüzümüzü.

taşı, ıslak ıslah olmaz taşı,
yerden yere vurduk.
atanı hiç düşünmedik.
attıranı yok saydık.

fırlattık gerisin geriye.
kimbilir kaç cam kırdık?
kimbilir anlamsızlık sokağına
kaç kez adım attık?

adım attık cam kırdık
can yakıp aynaya baktık.
hepsi ben...

ne olamadık biliyor musunuz?
biz olamadık.
doğru olamadık.
dürüst olamadık.

savrulduk tarihin
nokta bile etmeyen
bir zamanında...

yalana hırsa
talana şansa
şiddete
hiddete
savrulduk.

sevmeyi unuttuk.
karavanı unuttuk.
batan güneşin güzelliğini
doğan güneşin umut verişini
beyazın adını
siyahın dizginlenemez koşusunu
unuttuk.

hayallerimizi
asılan geleceğimize
bakarak
uyuttuk.