Geleceğini Düşünmeyi Sevmek

yaralıydı bahçe
eski demir kapıya emanet ağaçlar
küsmüşler rüyalarıma
akarsuya güvenen
pazar boşluklarımı da bulamaz oldum
çayın buharında
perdeleri çekmeyi sevmiyorum
ki caddeler akarsuyu anımsatsın diye
yıpranmış hüzünlerime
ola ki son bulutu yakalar da
yazarsam şiirimi
intiharın eşiğinden döner
düşkün bir çocukluğunu unutmuşluk
rahatça sevebilirim ben de
geleceğini düşünmeyi...