Geleceğin Anahtarı Şiiri - Nefes Sahfa

Çok gün geçti o olayın ardından
Anlatayım
Her yer gecenin karanlık örtüsünde
Bir gün şu karanlık dehlizin içinde
Açtım gaz valfini
Yaktım bir kibrit
Işık bastı ortalığı
Ben artık onları geride bıraktım
Dönüp bakınca
Kilitli taşlarda isyan kırıntıları
Yavaş yavaş yanan adamın külleri
Şu karanlık dehlizin içinde
Geçmişe kapattığım kapının anahtarı
Geleceği açmak için ellerimde
Geçmiş demişken dertleriniz,
A) Mânilerle mânilen
B) Unut
Ben, unutmayı seçtim
Zordu
O tozlu satırları bırakıp ateşe verdim
Yandı geçmişimin kitabı
Yandı anılar ve mahallem
Yandı gitti memleketim
İşte böyle
Kendimi azrailin kollarına bırakıncaya kadar
Her şeyi unutacak, Allah'ı hatırlayacaktım
Plan böyleydi aslında
Fakat şimdiki zamanım işgal altında
Üzerimde hayta gecenin uyuşukluğu
Ay ışığının sarhoşluğu
Ve uzun bir yolculuğun yorgunluğu
Var üstümde
Görünen o ki söndü parıltım
Yine karanlıklardayım
Üzgünüm ama
Şeytanın kahkahası var hüznümde
Şimdi yeni bir sayfa açmak için
Dolaba kaldırdığım defteri açmak zorundayım
Çünkü elimde ne kadar defter varsa
Bir sayfa açtım,
Bir tane daha,
Bir tane daha...
Ve korkarım hepsi tükendi
Fakat bu dehlizin elbet bir de menfezi var