Geleceğe Mektup Şiiri - Tahsin Agah

19’unda genç bir adam yazmaya başlar,
O zamanlar politika da denge duygusunda.
Dolar alıp başına yürümeye meyilli iken, ama daha yürümeden.
İlerde karısı avukat olacak ama hayali yazmak,
Dünyada da dengeler malum:
Terazinin her iki ucunda çamur lekeleri.
Çamur diyorum ama, bu edebiyata saygımızdan.
Şimdi küfürlü şiirler de moda, bilir herkes
E dünya da sever yaftayı,
Duymayagörsün yeni bir benzerlik hemen gelir ardısıra ‘’yeni’’ sıfatlı isimler:
Yeni Messi, Yeni Tarkovsky, Yeni Hitler, Yeni bilmem ne!
Özgün olan ne kaldı memleketimde?
Adam yazmaya devam eder, yaşı da 20.
Bu şiiri Nazım’ın esintileri ile özdeştirenler henüz yeni girdi piyasaya.
Doların derdi, seçimin telaşı derken her yer komplo teorisi:
Savaş çığırtkanları, Putin’in geçmişi, Ortadoğu kan göleti.
Gölet diyorum, malum litaratürde insan eseri.
En nihayetinde Dünya Kupası, yazın tek eğlencesi.
Akşamın sıcağına, gölge olan bir Latin esintisi.
Ama sabah daha serin, daha enerjik, politika en hat safhada.
İşe yeni başlayanlar Metrobüste gazete okuma telaşında,
Ama ne yazık: Spor haberlerinde de yeni transfer dedikodusu yok!
Üstelik yaz bitecek, adam büyüyecek, evlense çocuğu olur denecek yaşa gelecek:
21…
Bir de beklentiler tabi ki.
Ama hayale gerek yok şimdi, her şeyden evvel toplumun dediği olur.
Adam da kapanır odasına
Freud’du, Einstein’dı, Marquez’di, bir de dinsiz.
Henüz sorgulamaya meyletmeden, sorguya alınanlar ordusunda:
Merhaba…
Bastırılmış kişilik lafları da para etmez,
Ama mesele tabi ki geleceğin tesisi, ülke durumu da bildiğiniz gibi.
Belki de bu yaşların en güzel yanı,
Bir ÖSYM telaşı, bir de yalandan girilen vize dertleri…
Sabaha kadar kahvelerin peşinde,
Yahut derin bir hayalin ucunda senaryonun eşiğinde,
Sorsan ondan da bilgilisi yok ama, kitaplar da yalan artık, okunmaz ki.
Derken yeni yaz, yeni umutlar, yeni spor salonu ve yaş 22.
Daha ayrılığın dışkısı kurumadan planların en sağlamları üretilir,
Toplum bu arada nerede, bir beş arası TV programları ne alemde?
Asıl telaş referandum değil, iki sene sonra babalar gibi iş beklentisi
Kim kime diplomasız ekmek verir, şiirin bile düzenlisi incedir
Dolar almış başını yedi kat semada, euro’dan dert yanan amcalar
Şiiri okuyup Nazım’dan etkilenmiş yaftası, ya da biraz Ali Lidar,
Ne sana kız var, ne kadına hala saygı
Alıp başını gitme fikri de zaten Trump’ın duvar hayali gibi.
Zaten ona da hava dediler, her şeyden evvel parasal güç,
Merhaba yeni dünya
Ve merhaba 23…
Bir ara sokakta bozacılar vardı,
İşte onu hatırlayan da son nesil.
Madımak’ın üzerinden de epey zaman geçmiş,
İdamın tartışması da bitecek gibi değil,
Hoca desen kalmamış, erk de tek ele geçmiş,
Bundan sonra da ancak hukuki dil ağır basar, üç beş kitap daha bitmiş.
Hep dolar dedik de, kimse euro’dan bahs açmıyor.
Sorsan o daha yukarda, ekonomistler bile bilir!
Avrupa zaten dağıldı, gelecek Avrasya’da
Şangay beşlisi de kurtaramadı ekmeğin içindeki kaloriyi,
En son çatı aday çıkardılar,
Bir de iddialıydı Süheyl-Behzat ikilisi,
Koalisyonla da olmayınca, ortak kurban devri bile bitti.
Bize de anılardan öte kaldı 24’ün Ekimi!
Zaman makinesi de yok ki, geleceği tahmin edelim.
Bir zamanlar bir delikanlının iddiasıydı,
Sonra moda oldu tarihin tekerrür deyimi,
Ancak Antik Yunan da unutulmaya yüz tuttu, savaşın korkusu içimde bir mezar oldu.
Ben 25’ten evvel, şair adam ellisini gördü,
Ne bir şiiri kaldı elinde, ne bir klavyesi.
Dakdilo var lakin, teknoloji eğitimini engelledi,
Bize de kocaman bir telaş ile kalan Oscar’ın seksen sekizincisi…