Geldin Şiiri - Berat Ebru Yücel

Taşradan böyle bi çocuk çıkmamıştır daha
Gurbetin üstüne böyle şiir uçmamıştır.
Böyle gülüş germemiştir yalnızlık üstüne.
Böyle sürme bürünmemiştir hiç bir göze.
Çocuk yüreğine sağlık iyi ki gelmişsin.
Çağrılmadın da korkma değilsin yanlış adreste
Dalgınsın, dalgınlığın bi kent.
Yorgunsun, hoş geldin
Helal olsun yerin hazır.
Görüyor musun adından geçiyor her şey.
Yüzüne bakınca dünyayı geziyorum.
Ben gidiyorum sesin ardımda
Kuşlar, güneşler eksik olmuyor peşimden.
Çarşılardan geçiyorsun bi dolu kalabalık oluyor
Bir dağ kenarında bekle de hoş essin şu meltem.
Uyanıyorum kucağımda sesinden bir türkü.
Kapıyı yağmur çalıyor
Hüznünle süslediğim güvercin havalanıyor
Taze gelin gibi göç ediyor işte.
Ben sevgiye hasretim
Bir çarşaf yorgunluğu değil sevda
Nemli bir gece değil doyuran insanı
Bir insan sevmek
Dayayıp sırtını küflü duvara
Yüreğinden öpmek biraz.
Rüzgar tozlu bi elbise biçiyor kente.
Ben şiir yazıyorum sıkılıyor kelimeler de.
Bir çocuk kırıp döktüğü şeylerin azarını işitiyor,
Ben annemin dizlerini arıyor bulamıyorum.
Öksüz bırakmıyor sonra göğsün başımı.
Kaybolmak istemiştim
Kapı arkası, divan altı, köpek yuvası değil ama
Kız çocuğunun hayalinde bi yerlere sığınmak.
Sen umut ektiğin tarlaları açtın bana olsun diye sığınak
Yok olmak istedim bazen.
Tanrının en yakınında olmak arzusu
Meyvesiz bir ağaçtan çaputlarla güzellik dinlendiğim günlerdi.
Sonra kayboldum, sen daldın senin dalgınlığında.
Sen corbama ekmek dograyinca doydum biraz.
Suyumu uzatan sen olunca kandım.
Ellerim ceketine dokunmuştu da
Sevimli bi enik oksamis gibi mutluydu asırlarca.
Kaderden kaçılmaz
Yazgımı tırnaklarınla nasıl düzelttin bilmem.
Gecelere yıldızı ne güzel astın.
Gelmeseydin bu şiir düşmezdi.
Ama kaderden kaçılmaz dedim ya
Şairin adı olacaktın
Elbette gelecektin
Yorgunluk yalnızlığa benzer ama
Bak ellerim burda
Ellerimden başka yerin de yok burda.