Geldiğinde Görürsün Şiiri - Mehmet İslami

Bu meydan erenler pirler meydanı
Âşıkı âşıka bakar, görürsün
Tozpembe olunca arzın her yanı
Gözlerinde şimşek çakar görürsün

Armudun altına elmamı düşer?
Perperişan olmuş hatayî şaşar
Kendisini görür aynada beşer
Günâh eteğinden akar, görürsün

Kul zekâsız olur akılsız olmaz
Dibi deliklerin içleri dolmaz
Pirincin içinde tane taş kalmaz
Ayıklarım teker, teker görürsün

Ünvânım delilik müşteri olmaz
Kimse; bunu benim elimden almaz
Sincabın ettiği yanına kalmaz
Kartal kancasını takar, görürsün

Nedendir bilinmez olmuyor soran
Hahamla papazdır mihrabta duran
Mescid-i Nebî de perdahı vuran
Kılebent, elense çeker görürsün

Nedir bunun ölçüsüyle tartısı?
Görünmüyor eksisiyle artısı
İşte geldi Ne ol baba yortusu
Müslüman; belini büker görürsün

MâşeÂllâh tipi, boran dolu’sun
Ya Osmânsın ya Ömer yâ Âli’sin
Tescilledin bu meydanın malısın
Âşk ataşı seni yakar görürsün

İSLÂMİ der; hattan çıkmayan beğdir
Bir musîbet bin nasîhatten yeğdir
Önce sen iğneyi diline değdir
Ârı; çuvaldızı sokar görürsün