Geldiği gibi gidiyor. Şiiri - Mehmet Halil

İlkokulda öğrenciydim
O benim öğretmenimdi,
Eli sopalı biriydi,
Onu hiç sevemedim,
Çünkü korkuttu beni.

Korkutarak eğitecekti,
Dışladı kendine göre tembelleri,
Aşağıladı, öğrencilerini,
Tahtada korkudan işeyenlere
Yalattı zeminden sidiğini,

Boyu uzundu,
Yakasına sarılamadım,
Keldi, saçlarından tutamadım,
Geç de olsa
Düşüncelerinden yakaladım.

O kendini beğenmişin biriydi
Kendinden başkasını sevemedi
Kimi saygıdan alır gücünü,
Kimi korkutarak elde eder bunu,
O ikincilerdendi.

Sorup duruyormuş aileme,
Hiç gelmiyor mu diye,
Kardeşim geldiğimi söylemiş
Düşünmüş biraz başı önde
‘’Ben onu hiç dövmedim ki! ’’ demiş.

Bir ömür vermiş öğretmenliğe,
Hiç bir şey öğrenememiş yine,
Toplumsallık benim içimde,
O yalnız kendi için yaşıyor,
Bastonla toprağı dürte dürte,
Dünyaya geldiği gibi gidiyor.