Ölü toprağı üstümde rüzgâr alıp götürdü.
Kalktım doğruldum düşer boynumdaki.
Bulaşırım en yanlışınıza dünya tasası.
Seyrederim zevkle bugün uyanış zamanı.
Sessizce dokunurum bir güle bir de çiçeğe.
Bir benimle konuşur kâğıttan hayatlar.
Dokunur ruhları ruhuma adım saklı yanlarında.
Karaydım bir vakit deniz kenarında.
Örselenince toprak hozanda, Norduz’da.
Gönlüme hep çiçek düşmüş burada.
Dicle’nin Fırat’ın suyunun birleştiği yerde,
Keyfini sürerim kalmaz dünya tasası.
Gelmez sevilme sırası bana, yoksa vefa.
Halden anlamazlar bırak gitsin tam sırası.
Kenan Gezici 18/09/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 18.9.2025 20:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!