Dünyanın en gizemli hâli, geldi aklıma bugün,
Çok sessiz, çok sedasız, bu gönlüme yerleşti.
Elim varmaz tutmaya, gözüm yetmez görmeye,
Vasfını kimse bilmez ki, kim anlar hasretini?
Bir gül sanki solmuştu, bahçeden kopup giden,
Bir yıldız düştü gökten, söndü o gecem birden.
Çaresiz çırpınmayı gördüğüm günden beri,
Yolum hep aynı yönde, durmadan arar onu.
Gözlerine mest oldum, asla gitmez sanırdım,
Bir vakit ışık dolu, şimdi onsuzdur kışım.
Ne döner akşam bana, güneşle ısınmaz içim,
Yoksa, dünyam karanlık; hayatım zindan benim.
Kader mi bana küstü, düştüm karanlık yola,
Her yer onunla dolu, yürür gider yoluna.
Adını anmasam da, hayalim varır ona,
Olur mu sahi bir gün, gelir miyiz yan yana?
Bir gün gelir mi bilmem, gönül ondan geçmeye,
Allah izin verir mi, cennetinde seçmeye?
Bu dünyada olmuyor, olur mu orda vuslat?
Üzüntü, tasa biter; sevinir miyiz orda?
Kalbimde filizlenen, görünmeyen yangınım,
Duamda geçer adı, vazgeçilmez hayalim.
Uzak olsa da benden, kalbimin parçasıdır,
O gittikçe büyüyen, gönlümün sultanıdır.
mesakin-08/11/2025
Mehmet Emin Sakin
Kayıt Tarihi : 8.11.2025 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!