Geldi (2) Şiiri - Özcan Kurt

Kula tanrının eli böyle değdi,
Kül idi tümden can kesret göründü,
Nur idi sende, körük, ateş devindi,
Kırklar yediler hacı BAYRAMLAR geldi.

Cümle aynı şeyi yazdı söyledi,
Haki-kati farklı tende dilledi,
Avam onları ayrı can belledi,
Yunus, Nesimi nice ABDAL'lar geldi.

Bu meydanlarda közü hiç sönmedi,
Halk dinlemedi belki gadrin bilmedi,
Saz farklı idi teller aynı titredi,
Muharrem, Neşet nice ERTAŞ'lar geldi.

Halkın Eli ayağı sözü oldular,
Aşk ile aynı ruh vücud buldular,
Cemi cümle sevgi deyip durdular,
Yesevi, Rumi, nice BEKTAŞ' lar geldi.

Aynaya sır çekipte cila vurdular,
Kopyaları atıpta aslı koydular,
Doldular küplere şarab oldular,
Veli, eren ve nice Özcan'lar geldi.