Hani soğuk yağmurun damlaları üşütmezdi ya bizi,
Islak tenimiz avuçlarımızda ısınırdık,
Dört duvarı andıran gizli yuvamız gibi gelirdi bize
Şemsiyemiz, altına sığınırcasına bahane ederdik sarılmayı,
Sarıldıkça Isınmayı,
Oysa yağmur üşütmüyordu bizi sevgilim,
Biz üşüyen yağmuru Isıtıyorduk,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla