GeL Me din Şiiri - Mustafa Çelebi Çetinkaya

Gelseydin; önce doyasıya bakardım gözlerine
ve sarılırdım boynuna
sana bugüne kadar hiç duymadığın SEN’ i anlatırdım.
bozardım yalnızlıkla nikahımı
sana sarılır geceyi aldatırdım.
gelmedin … Ben gene hayal kurdum.

Gelseydin; çocukluk fotoğraflarımı sererdim önüne
hepsinde bir SEN bulurdum.
bir şiir okurdum sonra sana
ve hani beline sarılıp seninle dans etmenin hayali
sonra gözlerimi açıp görmek, o kocaman sensizliği
gelmedin … Ben gene hayal kurdum.

Gelseydin; bir çay içerdik baş başa
bir lokma ekmekle doyardı karnım oysa doymazdım gözlerine bakmaya
sonra düşümü anlatırdım sana; sabah ter içinde nasıl uyandığımı
ve sana anlatırdım yıllarca sensizliğe nasıl dayandığımı.
bütün ışıkları kapatırdım,
bütün çiçekleri sulardım solmasınlar diye
bütün benliğimi sarardın
gelmedin …

gelseydin; gelirdin aslında
o zaman umutla bakardım yaşamaya, küsmezdim yokluğuna
gelseydin; gelirdin, tutardın ellerimi
tutardın ölüme akan gözlerimi
Gelseydin; bir daha bırakmazdım seni, benim olurdun
gelmedin … Ben gene hayal kurdum.

________
Mustafa Çelebi ÇETİNKAYA®