Gel Ki Şiiri - Şevval Çetinkaya

Ben ki görmek ya da duymak istemediğin o amansızım.
Körleştiğin ve sağirlaştığın bir ben varrım.
Keşkelere sığınmışlığım var bu boşlukta.
Duymamışlığım ama inanmışlığım var o sözlere.
Sen ki yüreğimi delik deşik eden o mermi,
Vurulduğum ve vurulmuşluğum bir sen varsın.
Dünlere sığınmışlığın var bu boşlukta
Duymuşluğun ama umursamayışların var o sözlere.

Korkma!
Duy bende duymak istediklerini
Gör ,yüreğimde görmek istediklerini
Söyle!
Söylemekten kaçma gözlerime
Sarıl sensizlikle sessizliğe bürünmüş kalbime
Susma!
Susmak istediklerin bunlar değil
Kaçma benden.
İnan bana en güvenli yerinim ben senin
Bekleme!
Durman gereken bir sokak değil o yürek
Gel!
Gel ki bulayım çaresiz kalmışlığıma bir çare
Gel ki seveyim bir daha seni..