Gel ki Şiiri - Yusuf Işık 3

Gel

Gel
Gel ki
Güneşinin kör ettiği
Gözlerimin uçurumlarında
Yüreğimin ayak izlerinden
Usul usul bul beni

Gitme dememin
Gücüme gitmesine aldırma sakın
Bilmez misin
Hep böyleyimdir
Gitmelerin zor olduğunu
Hele o sancılı bekleyişleri
Bilirim bilmesine de
Yaşamın ağır badallarında
Kolsuz bacaksızım neyleyim

Gel demenin coşkusunu
Biraz da burukluğunu
Hissetmiyor değilim
Sesimin ulaşamadığı
Issızlıklarda mıydın
Hiç mi tren geçmezdi
Ya da
Şehirlerarası otobüsler de mi yoktu ki
Bir yolunu bulup
Getiremedi seni bana
Onu da bilemiyorum

Sen gel ki
Cemrelerim başlasın
Bir uğultu gibi
Sabahın en er saatlerinde
Kulağıma fısıldanan
Nisan gülüşleri yola çıksın
İlk meyvelerini
Biz toplayalım çağlanın
İlle de can eriğin
Her ısırışta gözlerimizden
Damla damla bahar düşsün
Karışsın ana toprağa
Sonra buğu buğu salınsın
Göklerden bizi izleyenlere

Gel ki
Sıkıştırıp duran şu
Tamir görmüş yüreğim
Bayramlar yaşasın
Salıncaklar kursun
En kimsesiz köşelerinde
Her salınımda
El çırpsın çocuklar gibi
Dünyanın dönüşünü
Durdursun bir kerelik

Gel ki
Bu düş
Bir kerecik
Gerçek olsun
Sonra yine gidersin...10.1.2018