"Gel" diyor umutlarım sana...!
"Gel...!"
Bir deli rüzgar gibi gel...!
Dehlizinden çık.!
Karanlıklarından, arın da gel...!
Karaları, maviye boyarcasına...!
Denizleri ıslatırcasına...!
Dalgaları yırtarcasına...!
Fırtınalar koparırcasına...!
Dağları yıkarcasına...!
Küçücük kıvılcımları,
yangınlara sararcasına gel...!
Utanma...!
Sil gözyaşını...!
kaldır başını...!
Çatma hilal kaşını...!
Nisan, saçlarına, papatya tacını taksın.
Ve...!
Sevgin değil...!
Tüm "keşkelerin" "ama"ların,
umutsuzlukların toprağa aksın...!
İçinde ki, korkuların pasınını,
baharın, billur yağmurları,
arındırsın, gel...!
Sesiz bir gölge gibi değil...!
Namlusundan firar eden,
serseri kurşun misali.!
Yıldırım çakarak.!
Yeri, göğü yıkarak.!
Volkan gibi yakarak.!
Gözlerimin içine bakarak gel.!
Kalbimin şakağından vur.!
Vur ama.!
Ne olur, yaralı bırakma.!
Hasretin kor'uyla yakma.!
Veda depremiyle yıkma, gel...!
Özlemini dindirmeye.!
Tenin de, öldürmeye.!
Ölürken güldürmeye, gel...!
Gel be isafsız.!
Gel işte.!
Özledim. G...E...L...!!!
25.01.2018
Erdal YeniKayıt Tarihi : 28.12.2022 04:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!