Gel Heeri Şiiri - Hanifi Kara

GEL HEERİ

Senin işin gücün, stres, sıkıntı
Güzel hasletlerle, dol “heeri” yeter…
“Bâri” senin olsun, yaptığın ikram
Ne verdiysen geri, al “heeri” yeter.

Gülü gonca iken, ne olur derme
Değmezin yoluna, gönlünü serme
O kara gözlerden, akmasın sürme
Gel ağlama n’olur, gül “heeri” yeter.

Gül yerine, çakırdiken ektirdin
Hiç sebep yok iken, gönül yıktırdın
Bir gün göstermedin, çile çektirdin
Böyle yaşamaksa, öl “heeri” yeter.

Câhil, cühelâdan ârif mi olur?
Âdap, erkânsızdan, zârif mi olur?
Kaba davranandan, “herif” mi olur?
İnsafa gel “gâri”, gel “heeri” yeter.

Çok ağladın, gözyaşını silmedin
Ne çileler çektin, bir gün gülmedin
Hiçbir zaman, sen kendini bilmedin
Kadir, kıymetini, bil “heeri” yeter.

Yaslı mısın, karaları bağlarsın?
Bu hâlinle, sen sînemi dağlarsın
Yârdan mı ayrıldın, niçin ağlarsın?
Akan gözyaşını, sil “heeri” yeter…

02/10/’11
Hanifi KARA

(*) Heeri: Anadolu’da ve özellikle de
Tokat ve çevresinde kullanılan mahalli bir kelime.