Gel Gönül Usanma Yarin Cevrinden

GEL GÖNÜL USANMA YARİN CEVRİNDEN

Gel gönül usanma yarin cevrinden
Bu beden onundur hepsini çeker
Arıya ne olur gülün zehrinden
O arı o zehri emer bal eder

Görürsün baharda açan gülleri
Durdurur mu içindeki cevheri
Açmazlar mı gelir diye zemheri
Bekler bülbülünü murada erer

Karanlıklar güneş doğar aklanır
Meyve dalda bekledikçe tatlanır
Seven gönül her cefaya katlanır
Geri adım atmaz göğsünü gerer

Aşığın bu yoldan olmaz dönümü
Dert'oğlu engeller kesmez önünü
Aşk uğruna alır göze ölümü
Umudunu kesmez mezarda bekler

Metin Gürbüz
29.12.1991