Gel Gitler Şiiri - Sadık Softa

..........................Ahmet Erdem’e...
Rüzgara bırakmışsın,esen kaküllerini,
Semaya uzatmışsın, açılan ellerini,
Gönlündeki sevgiler,gerçeği bulmak için,
Gitlere karışmışsın, ararsın gellerini.

Bir muamma vehimle,sevginin toprağında,
Gülleri çevreleyen, dikenli yaprağında,
Ulvileşen zamanın, dinç kalan sabahında,
Yanaktan bırakmışsın, can akan sellerini.

Essen fırtına gibi,yağsan yağmur,bora,kar,
Ebedileşen sevda, bir gün karşına çıkar,
Yerleştirmişsin kalbe, içini içten yakar,
Kıymetini bilmişsin, bırakma ellerini.

Zemheri soğuğunda, duyguları dondursan,
Yüreğe boydan boya,bir kalıp buz kondursan,
Nabız atışlarında, yürür sevda sen dursan,
Unutamazsın inan, bal akan dillerini.

Gel gitlere kapılıp, sevdayı ihmal etme,
Sevda bilesin duygu, duyguları kör etme,
Yürekleri ürkütüp, sevgileri zor etme,
Can suyu ile sula, soldurma güllerini.

Çankırı-26.06.2004

Not: Şair Dost Ahmet Erdem’in, “Gel Gitler”
isimli dörtlüğe düştüğü yorumda, dörtlüğün bir
şiirin çatısı olarak arzuladığını ve düşündüğü
notu üzerine bu şiir ortaya çıkmıştır. Onun için
de şair dostuma ithaf edilmiştir.
Selam ve sevgi ile...