ENDİŞE
geç mi oldu, saçaklardan sarkan gölgeler de ne
anımsadığını dün, yadsıdığını yok sayan bellek
kalkıp gitsem diyorum ansızın omzumda bir el
gençliğim ah gururu eskimeyen endişem
orada, adımı heceleyerek boşluğa seslenen de kim
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Aşkın eşiğinde kışladık biz ömrü ve yitip gitti bahar biz acıyı şifa niyetine içtik...Ondandır şimdi susmayan parçalanma acıları, ürpertisinden o kan kırmızısı şafağın içimize içimize üfleyen....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta