Gel Gelelim! Şiiri - Kamil At

Gel gelelim, kuru kafaların akibetine
Kuru ağaca hormon eksen ıslanmaz
Kimsenin suçu yok, iyi bakalım niyetine
Kurur odun daha toprakta işlenmez.

Can pazarı insan, bunlar yüzünden
Fayda gelmez bize başsız düğümden
Kara sesler çıkarıyor kirlenmiş avazından
Hoparlör kimin icadı, öter bağımdan.

Rahatsız eder her taraftan hoparlörler
Anlaşılmaz ses beyin donmuş, taş kesilir
Buna uyanlar çağ dışında, topu körler
Hoş dağın müjde eteğinde güzel esilir.

Aynı kefeleri zorlayıp içine girmişler
Mevsim zamanı yukardan kar yağıyor
Yandaşı benzer kafa, etrafımızı sarmışlar
Doğanın gücünü bilmez, har yağıyor.

Kamil At, içinde sır varsa yaramaz işe
Böyle yutturulmuş, sırlardan bana ne
İnsanlık mahf olmuş, rekor ölümler gişe
Dokunmasın bize, torlardan bana ne.