GEL GEL!
Her ulvî duygular, sinsin genine
Olan gemileri, yakmadan gel gel!
Sevgiyi hâkim kıl, tüm bedenine
Bütün köprüleri, yıkmadan gel gel!
Yıllar geçti, günü güne ekletme
Kalbim yaralıdır, ritmin tekletme
Ne olursun, uzun süre bekletme
Daha ok yayından, çıkmadan gel gel!
Söyleyin o yâre, sürme sürmesin
Yâdelere, selâm dahi vermesin
O güzel sekişin, kimse görmesin
Meri keklik gibi, sekmeden gel gel
Bindiği o attan, inmek üzere
Zoru görür görmez, sinmek üzere
Eller zanneder ki, dönmek üzere
Dönüp de arkana, bakmadan gel gel!
Aklınıza, kötü şeyler gelmesin
Bizim hâlimize, dostlar gülmesin
Ne hâlde olduğun, kimse bilmesin
İçini ellere, dökmeden gel gel…!
20/03/’20
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 20.3.2020 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!