Gel gel Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Gel Gel

Işıltı vermez hicranın gözlerimin nuru sen gel,
Hüzün evinde mahkûmum mah-ı Kenân’ım sen gel.
Karanlık bir dünyada gamda kalmışım etrafımda yok bir yol,
Son nefesimi vermeden ömrümde şems-i tabanım sen gel.
*
Sen güzellikler ülkesinin şahsüvarı bende tutuklu piyade,
Naz atını geri çevirme şah-ı hûbânım sen gel.
Göç etti bahtımın kevkebi bıraktı yapayalnız kimsesiz,
Tez vakit yüzünü göster şem-i şebistânım sen gel.
*
Ben ne tiryakim ne deli mesti gözlerinin neşesiyim,
İntizarı derdin humarım subh-ı rahşanım sen gel.
İntizarı derdin humarım subh-ı rahşanım sen gel.

Şiwan ali yilmadağ