Gel, gel Şiiri - Mehmet Raşit Er

Önce bir şiir yazdılar
Yıldızlar parladı
Sonra bir şair öldü
Ay'ın rengi soldu
Şiirin sözlerine kan sızmıştı
Şairin gözlerine yaş düşmüştü
Şiir yaralanmış
Şair ölmüştü
Az sonrasında olayların
Dillere bir şarkı düştü
Gel, gel...
Bir mum yak.
Karanlığı aydınlat.
Yeter gel de sarıl bana artık.
Gülümse biraz gül yar.
Gel, gel...
Bir çığlık at.
Canlandır sokakları.
Uyandır insanları.
Kedileri de besle.
Güvercinleri yemle.
Sev artık canlıları.
Bu haksızlığa dur de.
Gel, gel...
Can dostum.
Uzattım tut elimi.
Gel,gel...
Çıkalım meydanlara, alanlara
Dans edelim
Dur diyelim
Hep sevelim
Ayındık için
Yarınlar için
Halaya kalkıp
Zılgıt çeklim
17/11/2015
/mrer/