Gel Gel Şiiri - Bekir Alim

GEL GEL

Dinle kara gözlüm yandım yanarım
Dostlarım kabrimi eşmeden gel gel
Çaresiz derdime derman ararım
Tabipler yaramı deşmeden gel gel

Kaç bahar bekledim kaç mevsim oldu
Kurudu yaprağım sararıp soldu
Ak düştü saçıma gözüm yaş doldu
Aşk odunda yanıp pişmeden gel gel

Kifayetli sözüm hal bilmez beden
Var mı benim gibi kavrulup tüten
Dost bağına girdim sır tutar bu ten
Bağrıma kor ateş düşmeden gel gel

Yıkık bir enkazdım baykuş öterdi
Bir gülüşün ömre binyıl yeterdi
Mevlam bu sevgiyi bana gösterdi
Son nefes tükenip göçmeden gel gel

Der ÂLİM bu ne hal ne dertli başım
Kestiler selamı gavım gardaşım
Gönül prangamda akar gözyaşım
Ecel Kurbanını seçmeden gel gel

27.07.2011