Gel Gel Şiiri - Hüseyin Parlakdemir

GEL GEL
07.08.2010

Nerdesin sevgili nazlı cananım
Çabuk şu dünyadan göçmeden gel gel
Tutuşmuşum sevdan ile yanarım
Ecel şerbetini içmeden gel gel

Oyalan dünyanın sonu geliyor
İbretlikler birer birer oluyor
Güzellik yiğitlik kayıp oluyor
Azrail bizleri seçmeden gel gel

Elimize bastonları almadın
İkiyle giderken üçe kalmadan
Dost düşmanlar halimize gülmeden
Bahar gelip yazım geçmeden gel gel

Güçlüde zayıfta birgün çökecek
Güzel gözler melül mahsun bakacak
Ölüm birgün yuvamızı yıkacak
Gözlerimin feri kaçmadam gelgel

Hüseyin'im yeter artık gülelim
Bizde eller gibi mutlu olalım
Ölmeden dünyada murat alalım
Hoca kefenimiz biçmeden gel gel