Gel Garibim Şiiri - Hasan Hazani

Gel garibim senin ile
Beraberce oturalım
Kuralım rakı masasın
Meze'lerle donatalım

Beynir, balık et'lerim var
Acı, tatlı set'lerim var
Efkâr için dert'lerim var
Söyleyipte ağlatalım

Önce gülüp eylenelim
Nese ile söylenelim
Sıkıntıyı körliyelim
Kafamızı parlatalım

Edelim sohbeti sözü
Dökelim ortaya özü
Yansın keder'lerin közü
Körükleyip harlatalım

Gülmedi bizlere hayat
Ömür geçti kuru, bayat
Türkü söyleyelim feryat
Gözlerimiz ağlatalım

Yürek sızılar haşlanmış
Derman umuda yaslanmış
Deli gönülüm uslanmış
İçelimde çağlatalım

Yok ise hayat'ta coşluk
Tükenmişse neşe, hoşluk
Var ise ömürde boşluk
Kısaltıpta darlatalım

Hazan çalsın saz'larını
Desin çoğu, az'larını
Kışa dönmüş yaz'larını
Dondurupta kar'latalım.
(h.hazani)

Harlatmak > Ateş için daha canlı bir duruma gelerek yanmak, harlı bir biçimde yanmak.