Gel Ey Dost Şiiri - Mustafa Töngemen

Gel ey dostum, zaman dursun;
Ömür geçip gitmeden gel.
Seller aksın, yel savursun,
Bende sevgi bitmeden gel.

Sevgi tende açan bir gül,
Can yürekte öten bülbül.
Deli dolu seven gönül,
Hüzünleri tatmadan gel.

Bağım, bahçem çiçek açsın.
Gönlüm daldan dala uçsun.
Her sevdadan bir tek içsin,
Kadehim buz tutmadan gel.

Ben sağnaktım, yağdım, dindim.
Buluttaydım yere indim.
Bir çığlıktım, sustum, sindim,
Dalda baykuş ötmeden gel.

Gözlerin bir çift güneştir.
Aşk hüzünle kan kardeştir.
Seven gönlüm kor ateştir,
Kül bağlayıp tütmeden gel.

Aşk cemredir, düşer bir gün.
Sevgi kalpten taşar bir gün.
Can sonsuza koşar bir gün,
Ruh bedeni atmadan gel.

Yaz bitiyor, güz bitiyor,
Yol yokuştur, iz bitiyor.
Kul gidince iz bitiyor;
Ten toprağa yatmadan gel.