Gel de içme Şiiri - Mustafa Töngemen

GEL DE İÇME
Bir sevgili bakmış gülmüş,
Gel de içme, gel de içme.
Japonya’da Çin’li ölmüş,
Gel de içme, gel de içme.

Mevsim yazken dönmüş güze,
Hasret sevda olmuş bize.
Diş çektirmiş komşu teyze,
Gel de içme, gel de içme.

Saksıdaki çiçek soldu,
Yüreğime hüzün doldu.
Aynı gece deprem oldu,
Gel de içme, gel de içme.

Bir solist var, birkaç saz var,
Beyaz peynir, piyaz, buz var.
Karşıda bir güzel kız var,
Gel de içme, gel de içme.

Dünya güzel geçilmiyor.
Hayat zehir içilmiyor.
Boş kafayla uçulmuyor,
Gel de içme, gel de içme.

Deniz mavi, orman yeşil.
Yağmur yağar; çisil, çisil.
Mangalda köz, ifil, ifil,
Gel de içme, gel de içme.

Cemre düşmüş, gelmiş bahar.
Apar topar gitmiş o yar.
Saçlarda bir iki ak var,
Gel de içme, gel de içme.

Ayık gittim sorgulandım,
Sarhoş gittim yargılandım.
Ramses gibi sargılandım,
Gel de içme, gel de içme.

Bulut gelir, mehtap gider.
Gül dalında bülbül öter.
Sigaram var kibrit biter,
Gel de içme, gel de içme.

Elem, keder kucak kucak.
Diş dökülür, tutmaz bacak.
Bu gece ay tutulacak,
Gel de içme, gel de içme.

Dert bir değil, bin bir tane.
Ağyar sebep, yar bahâne.
Dünya büyük bir meyhâne,
Gel de içme, gel de içme.
Mustafa TÖNGEMEN