Sen de beni hep ihmal eder oldun
Sevinç değil sen bana keder oldun
Gel etme böyle bak kendine yazık
Göz yaşı dökmekten çok heder oldun
Kirpiklerin ok kaşların yay idi
Bakışların çok gözlerin ay idi
Dökülürdü saçlar omuz üstüne
Tut ucundan birer birer say idi
Bir göründün çevremde bir kayboldun
Hasret çekmekten bak sararıp soldun
Uzun uzun bekleyişin ardından
Kınalı saçlarını tek tek yoldun
Ümitsizlik düzelir mi kim bilir
Sevgisizlik silinir mi kim bilir
Kederle geçen günlerin yerini
Sevgi alır mı yeniden kim bilir
moncer
8.09.2018
Kayıt Tarihi : 9.9.2018 14:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!