Gel Efyâr Şiiri - Selim Adım

Kehribar saçlarını tutan eller nerede
Hangi derman yaradı bakışlarına senin
Bilmem hangi saatte bekliyorsun verada
Gülüşlerin manalı bekleyişin nazenin

Nice umut beslemiş bu sevdanın uğrunda
Cam kırığı düşlerin aksi aynaya vurmuş
Hüzün rengi ayrılık nemalanmış bağrında
Hicran en yakın dostu yüreğini kavurmuş

Sevdanı takip eden bir yiğit var ardında
Aleme karşı cevval hararete yağmurum
Yeter haberim olsun kavrulurum derdinde
Senin sevinmen için çırpınıp ağlıyorum

Mahal sana aşikar yollar bile edâlı
Kuşların ötüşleri gülüşünde gizlenir
Susuşun şimşek gibi bakışın son sedalı
Umudum sevdam benim çorakta filizlenir

Bu garibin sevdası derinden çağlıyorken
Damlalar zerre zerre tene vurur gül olur
Sular kurur,çöl yanar,sen öyle ağlıyorken
Figan kopar alemde, cismim kuru dal olur

Arzeni bu hikaye zaman gelir dillenir
Ahkam kesen kulların yüreğine iz vurur
Muhatabı sevdanın belki de gönüllenir
Mührü vuruk sevdama gelir çöker diz vurur