Gel Diye Şiiri - Kenan Kervan

Geçmiyor ne gündüz ne gece.
Uykular haram.
Ara sıra gelip uğruyor da gözlerime,
Kalacak yer yok yaşlardan deyip gidiyor.
Bir perde var sanki üzerinde.
Zifiri karanlık her yanım.
Ateşler yanıyor derinlerimde.
Dumaları sarmış yorgun başımı.
Dilde acı bir şarkı.
Sürekli şikayet etmede.
Ve yürekten bir serzeniş;
Gel,gel,gel diye…

Bir işaret bekler oldum.
Bir ses,bir ışık.
Bir haber gelsin diledim hep senden.
Korkar oldum artık karanlıklardan..
Alışamadım sessizliğe.
Alışamadım hala yalnızlığa.
Seni beklerken sabahlara kadar,
Ağladığım çaresizliğime.
Ağladım sensizliğe.
Bir umut var hala dedim.
Sabır diye seni çektim;
Gel,gel,gel diye…

Kalk sende bu gece ne olur.
Bir gece uyuma benim için.
Bir gece ben gibi ol.
Güneş uyusun,ay uyusun,
Ama sen uyuma.
Kalk bensizlik orucunun sahurlarına.
Ama bugün ne olur tutma.
Bitsin sensizlik ayı.
Yarın bayramım olsun.
Bak yine dualar ediyorum.
İçimden sessizce haykırıyorum;
Gel,gel,gel diye…