Gel dedin de gelmedim mi

yokluğun beni kahretti canımı yaktın
ardı ardına sensizlik şiirleri yazdırdın
kaybolan mısralarda aradım bulunmadın
senindim zaten sen gel dedinde ben gelmedim mi

bir damla mutluluk vermedın bana acı başka
daglar taşlar dile gelir anlatırdı beni sana
çaresizliğim umutsuzluğum gün gibi orta da
yokluğun koydu sen gel dedinde ben gelmedim mi

güneşe sordum sıcaklığını ısıtsın beni diye
bulutlarla selam gönderdim götür diye sevdiğime
şimşekler caktı sensiz olan bedenime
umutlarımı ektim sen gel dedinde ben gelmedim mi

yaktım yine bir sigara dumanını savursun sana
rüzgar getirdiyse dumanımı sakla onu koynunda
çakmağımla sigaramı yakarken korkuyla
kalbim seninken sen gel dedinde ben gelmedim mi

işte gidiyorum buruk bir sevda ile caresizce
aklımın almadığı yerlere gideceğim sessizce
düşüneceğim gittiğimde uzun uzun sebepsizce
gittim ya hani sen gel dedinde ben gelmedim mi

kaldırımları sensiz dolaşırken ararken ellerini
bakmak isterken gözlerine gözlerim aradı gözlerini
sarılamadım çekemedim o kokunu yakardı içimi
canım acıyor dedin sen gel dedinde ben gelmedim mi