Gel De Yeterki Şiiri - Ferah Yılmaz

Gel de yeter ki,
Bütün yollarımla bağlanıp sana,
Sende bir son bulayım.
Hisset sıcaklığımı yanı başında,
Bırak, yüreğine dokunayım.
Senden yana özlemlerimi,
Dünümde bırakıp ayrılıkları,
Saklanayım kanatlarının arasına,
Sokulayım kuytularına,
Yüreğinde kaybolayım..

Gel de yeter ki,
Beş parmağımla hançer misali,
Deleyim gecenin böğrünü.
Bir şimşek misali çakayım,
Karanlığın taaa orta yerine.
Yırtayım yakasını deli yalnızlığımın.
Seninle coşayım,
Güne doğayım bir güneş gibi,
En can alıcı bakışlarımla,
Yalnız senin gözlerine dalayım…

Gel de yeter ki,
Sensizliğin çöllerinde,
Sahram ol sonsuzluğunla.
Varlığınla serinlesin yüreğim.
Yokluğundaki susuzluğuma inat,
Bir yudum su ol, dol avuçlarıma.
Kana kana içeyim seni,
Sana doyayım..

Gel de yeter ki,
Gemsiz tay misali dört nala,
Yüreğinin kırlarında şahlanayım.
Sarp uçurum bakışlarında kayıp,
Kirpik uçlarına asılayım.
Yüreğinden aldığım güçle,
Bir cellat edasıyla,
Tek bir hamlede,
Sensizliğin boynunu vurayım.
Senin olayım…..

Dağarcık -İ zmit / 09.07.2007/12:30