İnsanlar gördüm, ne aşklar vardı yüreklerde.
Gözlerinde tebessüm, ellerinde hasret vardı.
Bir de ben vardım yüreğinde sen olan.
Ve senden geriye, sensiz ve yarım kalan.
Lavanta kokardı her yanın, saçların ve ruhun.
Severdin sen ve papatya fallarıydı oyunun.
Seviyor sevmiyordu aslında, iki kelime hayat.
Hep seviyordu yürek gel. Gel de ömrüme el at.
Kayıt Tarihi : 30.7.2023 18:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğra Köse](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/07/30/gel-de-omrume-el-at.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!