* Gel de İsyan Etme!

Bir tebessüm oldun yüzümde,
Pencerende bir gülümseme.
Sonra gün oldun değdin,
Yakmaların tenimde…

Saçlarından dökülmeye başladı sular
Yüreğime sıçradıkça yangınlar.
Tuttuğun dalları yeşerttin,
Yediveren gibi açtı ufkumda umutlar…

İsyanları tanıdık bir bir,
Öne çıktı sahiplenmeler.
Aşk tutku oldu,
Alıp gitti başını bir bilinmeze uykular…

Bir yaşamın içerdiği her şey sen!
Arsız bir ağlatıcı oldu sana hasretlik.
Alnımı değdirirken kalbine,
Mesafe koymamak için birbirimize,
Öpücükler kondurmadan edemedim bal tenine.
Hep bir gün, bu hoşnutluğu bulamama endişesiyle…

Aylar var av olamadım sözlerine,
Yıllar var tutukluyum gözlerine.
Veremedik biz bizi birbirimize,
Yoğunlaşmadık sevişmelere.
Gel de isyan etme!
Gel de,
İsyan
Etme! …

02.03.2009 / ANTALYA