İstanbul’un toprağı vurmuş yüzüne
İstanbul’un denizi durmuş gözlerine
saçlarını durulamış yağmuru
İstanbul’un
cigaramın nefesi İstanbul kokuyor
ellerinden İstanbul tutmuş okşuyor
gölgesine oturmuşsun İstanbul’un
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
