Gel de gitmem Şiiri - Nurettin Kurtuluş

İstanbul’un toprağı vurmuş yüzüne
İstanbul’un denizi durmuş gözlerine
saçlarını durulamış yağmuru
İstanbul’un
cigaramın nefesi İstanbul kokuyor
ellerinden İstanbul tutmuş okşuyor
gölgesine oturmuşsun İstanbul’un
ayakların utanıyor çıplak ve arsız
çingenem
kırmızı beyaz karanfillerin
yeşil parmaklarını
makara ipliğiyle sarmış sarmalamış
sevginin ücretini sormuyor
görmedin
duymadın
dudakların içimde soluyor
bıraktım geldim bir yerine
İstanbul’un
kadehimde kuruttuğum şarabımı
martılar yolunu şaşırmış
adını koyamıyor
İstanbul’un...