Belki de haklıydın giderken kendi açından
Gittin ama çıkaramadım seni kalbimin içinden
Kaşından, gözünden vazgeçmedim bir tel saçından
Bana dönersin diye bekliyorum her gün YOLUNU
Senin için ben ne yaptımsa hepsi kusur oldu
Sensiz geçen bir dakika yıl, saat bana asır oldu
Mecnun oldum, bu gönlüm aşkına esir oldu
Hasretin Sahraya dönmüş yakar bu KULUNU
Sensiz aldığım her nefese, gören göze kızdım
Yeter Allah’ım yeter, bu canımdan bezdim
Sensiz yaşanmıyor diye kendime mezar kazdım
Ölmeden bir görebilseydim en son HALİNİ
Sevmedim kimseyi sevemedim senin dışında
Seni beklerken ölüyor bu can, otuz yaşında
‘’sevdi,kavuşamadı ’’ yazdırın, musalla taşında
Ortada kaldı bedenim, gel defnet ÖLÜNÜ
17 kasım 2011
Kayıt Tarihi : 29.9.2012 04:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!