Gel De Şiiri - Ayşe Çetintaş

GEL DE

Sen gidince hasretin havası hepten hayalin kokuyor

Denizlerin Ötesine, Sürgüne gidiyor bütün umutlarım

Seni görmeyen gözlerim çöl kadar kurağa açılıyor

Ölüm korkusu gibisin sevgilim

korktukça sensizlikten cehennemi çağırıyorum

gündüzlerimin en esrik yani, gecelerimin zindanısın

Ve aynı sen Poyraz'ın güz yapraklarını dağıttığı gibi dağıttın beni

Yokluğun ömrümün huzurunu alıp götürüyor benden hep

Sensiz geçen gençliğimin ömrünü yok etti hasretin

Gel de ölüm yeniden birleştirsin bizi

ve ben seni bir hacının okuduğu sure gibi seveyim

Ayşe Çetintaş