Gel be yağmur, geçip gözlerinden menekşelerin! ?
Taşı, mahmurluğunu ruhuna sünbüllerin;
Sen benimle kaynaş, arındır kendini insanlıktan...
Gel be yağmur, geçip gözlerinden menekşelerin! ?
Deniz, rengine kansın; ay derinliğine dalsın semanın.
Haydi doldur tasını aşkın;
iÇİNDEN GELEN HERŞEYLE! ! !
Gel be yağmur, ister rüzgarla;
İster fırtınayla gel!
Arındır kendini insanlıktan
20 Mayıs 2006 Sofya
Kayıt Tarihi : 22.5.2006 18:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!