Gel Bana Ey Teselli Şiiri - Şevki Çiftçi

GEL BANA EY TESELLİ

Gün gelir ki bazen ağlamak yetmez.
Gözyaşlarım dertlerimi tüketmez.
Fırtınalar kopar garip gönlümde.
Kederler kalbimi asla terketmez.
İşte o an gel bana, ey teselli.

Dünyanın halinde bir gariplik var,
Kime kıştır, kime yaz, kime bahar,
Sözüm geçmez güne, etsem ahuzar.
Ümidim tükenip kalınca naçar,
İşte o an gel bana, ey teselli.

İçimdeki duygular dirilince,
Elim kolum kanadım kırılınca,
O gün konu komşu dost darılınca,
Çaresizce duaya sarılınca,
İşte o an gel bana, ey teselli.

Şevki Çiftçi