Gel Bana Doğru Şiiri - Atila Yalçınkaya

Canandan ayrıldık, ezyet cefayla.
O yardan bir haber yaz bana doğru.
Bir hüzünlü türkü gelir rüzgârla,
Teller acı inler saz bana doğru.

Aramıza girdi dağlar dereler.
Acı ile geçti onca seneler.
On dördüne girdi doğan bebeler.
Bir ağıt çekilir hep sana doğru.

Dostumdan ayrıldım bin bir kahırla.
Çaresiz beklerim yolun sabırla.
Arkandan ağlayan göz var hatırla.
Akan gözyaşları, sel sana doğru.

Gel bırakma bizi bu ataşlarda.
Ağlarım dideler daim yollarda.
Bir ömür geçer mi yaban ellerde.
Ciğerimi yakar köz bana doğru.

Eylerdin nasihat bacı kardaşa.
Ruhlarda fırtına, her gün karmaşa.
Ömürler bitiyor, gel burada yaşa.
Bir tren bileti al gara doğru.

Okunur şarkılar hasret tadında.
Gözyaşı doluşur senin adında,
Sanma ki sönecek derdin, yadımda
Bir hava doğuyor irfana doğru

Yaban elin acı kokar havası.
Doksan ilin olur serde tasası.
Çözülmez’ki bizim, aşk muamması.
Ne olur gel artık, bayrama doğru.

Atıla Yalçınkaya