Gel asıla Şiiri - İhsan Baştürk

Kul Rabbine, neden asi
Bu büyüklük neyin, nesi
Ecel gelir çıkmaz sesi
Gel asıla dön gönül.

Nerde anaya, babaya saygı
Mal, mülk olmuş gaygı
Hisleri kör bitmiş duygu
Gel asıla dön gönül.

Fakir, köle zengin hürümüş
Haraç, rüşvet almış yürümüş
İnsanların içini hırs bürümüş
Gel asıla dön gönül.

Tok anlamıyor, açın halinden
Okuyan azaldı Kuran dilinden
Hakkın kulları sapmış yolundan
Gel asıla dön gönül.

Şarab içer bab, oğluyla
Çağırır birbirini ejnebi adıyla
Günler geçiyor dedi, koduyla
Gel asıla dön gönül.

Gönül muasebesi çokdan bitirem
Dünya işine akıl yetirem
İhsanım biraz azık götürem
Gel asıla dön gönül.