Gel Artık Ne Olur Şiiri - Hayrullah Gülsün

Hani bırakıp gitmeyecektin,
Nerede sevgi dolu yüreğin?
Hani her şeyindim, seviyordun;
Kanadım kolumdun?

Sevgin yağmur olup yağardı hayatıma.
Duygularım tazelenirdi baharınla.
Kulaklarım aşıktı,aşk kokan sözlerine.
Dinlerdim seni ölüm sessizliğiyle.

Huzuru bulduğum sakinliğin,
Kelebeği andıran sessiz yürüyüşün,
Ceylanları kıskandıran gözlerin,
İçinde kaybolduğum merhametli bakışların,
Hayal olup kayboldu tüm güzelliklerin.

Bin bir parça cam kırığı ayrılığın,
İçimi kanatıyor yanımda olmayışın.
Yanaklarımdan süzülüyor ıslak aşkın.

Gece gündüz anıyorum seni.
Düşünmekle tüketiyorum kendimi.
Anıların taptaze duruyor yanı başımda,
Suluyorum sımsıcak gözyaşlarımla.

Bir alev ki ne suyun
Söndürebildiği ne de zamanın.
Yağar yağmuru kıskandıran hıçkırıklarım.
Yerde göllenmiş acılarım.

Ayaklarına ağır zincirler mi vuruldu,
Benli yüreğine zamanın mührü mü basıldı;
Limanlar mı yıkıldı,gemilerin mi yandı,
Denizler dalgalı, yollar mı barikatlı?
Giden kuşlar dahi geri geldi.
Senden bir haber bile gelmedi.

Kim bilir dünyanın hangi köşesindesin,
Şanslı sokakları bensiz adımlamaktasın.

Gel artık!
Süzgün bakar gözlerim.
Ortalıkta dolanan hayaletim.
Sensiz harabeye dönmüş yıkıntıyım.
Ahenksiz bir şiirim.
Müziksiz bir şarkı gibiyim.
Düşüncelerim dalgasız, durulmuş denizim.
Tahmin edemeyeceğin kadar üzgünüm.
Ne olur gel artık!