Gel! Şiiri - Serap Tepedelen

hüznün yağmurlarıyla ıslandığın bir akşamüstü gel bana

öyle bir gel ki,gün, utancından kızarsın; akşamlara lanetler yağdırsın

sen gel yeter ki,beni sevmesen de olur eskisi gibi/utandır da beni, gel

hiçbir karşılık beklemem senden inan bana,yanımda ol yeter!

sevdaya susadığını hissettiğin an yanıbaşımda ol/omzuma yasla başını

bir ananın yavrusunu okşadığı gibi seveyim seni...

yüreğimde sana yer açtım,boşlukta da olsa şimdi

sen gel yeter ki,beni sevmesen de olur eskisi gibi/utandır da beni, gel

inan bana,bu sevgi ikimize de yeter....

çoktandır unutulmuş isimler,gözler,sesler,paramparça dağılmış

toplamak güç biliyorum, kırılan parçaları eklemek,yapıştırmak

mümkün olmasa da gel/tek bir parçaya tutunarak gel

İnan ki bu yürek,ikimizi de taşımaya değer.....

Serap Konuk

08.05.2011,Bursa